وَلَا یَحْسَبَنَّ
يَحْ سَ بَنّ الَّذِیْنَ
لَ ذِىْ نَ كَفَرُوْۤا
كَ فَ رُوْٓ اَنَّمَا
اَنّ نَ مَا نُمْلِیْ
نُمْ لِىْ لَهُمْ
لَ هُمْ خَیْرٌ
خَىْ رُلّ لِّاَنْفُسِهِمْ ؕ
لِ اَنْ فُ سِ هِمْ اِنَّمَا
اِنّ نَ مَا نُمْلِیْ
نُمْ لِىْ لَهُمْ
لَ هُمْ لِیَزْدَادُوْۤا
لِ يَزْ دَا دُوْٓ اِثْمًا ۚ
اِثْ مَا وَ لَهُمْ
وَ لَ هُمْ عَذَابٌ
عَ ذَا بُمّ مُّهِیْنٌ
مُ هِىْٓ نْ