فَعْ بُ دُوْ مَا
مَا شِئْتُمْ
شِ ءْ تُمّ مِّنْ
مِنْ دُوْنِهٖ ؕ
دُوْ نِهْ قُلْ
قُلۡ اِنَّ
اِنّ نَلْ الْخٰسِرِیْنَ
خَا سِ رِىْ نَلّ الَّذِیْنَ
لَ ذِىْ نَ خَسِرُوْۤا
خَ سِ رُوْٓ اَنْفُسَهُمْ
اَنۡ فُ سَ هُمۡ وَ اَهْلِیْهِمْ
وَاَهْ لِىْ هِمْ یَوْمَ
يَوۡمَلْ الْقِیٰمَةِ ؕ
قِ يَا مَهْ اَلَا
اَلَا ذٰلِكَ
ذَا لِ كَ هُوَ
هُ وَلْ الْخُسْرَانُ
خُسْ رَا نُلْ الْمُبِیْنُ
مُ بِىْٓ نْ